Belgen zoeken onderdak in moderne yurt
Een yurt is een type nomadentent dat al sinds 5.000 dienst doet bij de steppevolkeren van Centraal-Azië. Maar ook in België nemen mensen intrek in hun hedendaagse, aangepaste yurt. Omdat het de woonervaring herleidt tot haar puurste vorm of gewoon voor de kick. Maar ook omdat het een duurzame en goedkope manier van bouwen is.
Yurts zijn voornamelijk in zwang is bij nomaden die ooit deel uimaakten van het Russisch keizerrijk. De meest gangbare verzamelterm voor dit soort steppetent is dan ook afgeleid van het Russische 'jurta'. Daarnaast bestaan er talloze lokale benamingen en variëren de afmetingen en inkleding van plaats tot plaats. Maar de opbouw en samenstelling ervan zijn in essentie overal dezelfde. Het grens- en tijdoverschrijdende karakter van deze eeuwenoude woonformule heeft er dan ook toe bijgedragen dat de yurt vandaag geldt als UNESCO-werelderfgoed.
Qua vorm lijkt de yurt op een ronde circustent. Het frame bestaat uit verticale, gevlochten wanden van hout, dakstokken en een centrale kroon, waardoor de rook kan ontsnappen en die voor lichtinval zorgt. De bekleding wordt met riemen aan het houtskelet vastgemaakt. Het gaat om meerdere deklagen die het geheel waterbestendig en isothermisch maken (viltstof, dan tentzeil en eventueel een bovenste katoenlaag).
Wat de yurt uitzonderlijk maakt is diens bestendigheid tegen felle rukwinden (vandaar de ronde vorm) en extreme koude (tot –45°C). En dat het geheel niet aan de ondergrond hoeft te worden vastgehecht. Indien nodig dient de yurt enkel verzwaard met gewichten (aan de kroon en het zeil). Een yurt in elkaar steken is een klus, maar kan op één dag.
Vandaag kan je yurts bestellen via internet. De keuze gaat van de meest minimalistische tot luxe-uitvoeringen met keuken, badkamer en verdieping. Het merendeel van de commerciële yurts is vervaardigd uit natuurlijke grondstoffen en biedt naast verwarming met brandhout opties als zonneboiler, droogtoilet enz… Voor gebruik in België is het uitkijken naar moderne producenten in omringende landen als Frankrijk en Zwitserland. Weersta vooral aan de verleiding om ze uit Mongolië te laten overkomen. Ten eerste omdat dat ecologisch hoegenaamd niet te verantwoorden valt. Ten tweede omdat Mongools hout en zeil niet bestand zijn tegen het druilerige Belgische klimaat.
Doe-het-zelvers kunnen aan de slag met duurzame materialen van eigen bodem, zoals essenhout (voor dakstokken), dennenhout (voor het vlechten van het skelet) en Gore Tex (kunststofzeil). Tenzij je kiest voor een 100% plantaardige bekleding uit regenbestendige en vochtregulerende hennep.
De prijzen voor een "Westerse" yurt met een leefruimte van 10 tot 70 m2 lopen op van 3.000 tot 70.000 euro.
Foto: