Waarom het aards paradijs echt bestaan heeft
Als de eerste boeren vrouwen waren, zoals we elders al hebben uitgelegd, wat deden mannen en vrouwen dan voor het landbouwtijdperk? Zich amuseren in het paradijs, tiens.
De landbouw bleek zo efficiënt in de voorziening van voedsel, dat kleine nederzettingen al gauw uitgroeiden tot grote steden. We moesten leren samenleven in die abnormaal grote groepen. Om geweld en anarchie te voorkomen, om het leven in die steden te kunnen controleren, hebben we de georganiseerde godsdienst uitgevonden. Een uitgesproken mannelijke godsdienst. Moeder Aarde werd God de Vader, en Eva was gemaakt van een stukje Adam. De gloriejaren van de vrouw waren voorbij.
Die godsdienstige dogma’s hadden onvermijdelijk
Zo is het bijna letterlijk gegaan, over een paar generaties heen, in het tijdperk waarin die godsdiensten zich ontwikkeld hebben. Het scheppingsverhaal is dus niet zo belachelijk als het lijkt. Zolang je er maar geen spirituele waarde aan hecht.
Er staan wel meer rake dingen in de bijbel. ‘In den beginne was het Woord.’ Klopt als een bus. Met de taal is alles begonnen, niet alleen de culturele ontwikkeling maar ook de verwarring en veel onheil in de wereld.
Biogrammatisch is het allemaal nog simpeler: de man is van nature lui en de vrouw zoekt zijn bescherming. In de jungle of op de savanne, de Hof van Eden, leefden we harmonieus samen. Iedereen was redelijk gelukkig. Maar toen kwamen de nederzettingen en de man moest de ploeg trekken. Je zou kunnen stellen dat ons biogram voor de eerste keer ontwricht werd toen de man moest gaan werken. (Jeff Hoeyberghs)