Games: verslaving en andere nefaste gevolgen
De Nederlandse drughulpverlener Keith Bakker laat er geen twijfel over bestaan: gamen is minstens even verslavend als cocaïne of heroïne. Wie gevoelig is voor verslaving (ongeveer 10% van de bevolking) zal hopeloos verloren lopen in World of Warcraft en andere eeuwigdurende computerspelletjes. Met alle gevolgen van dien voor de hersens van de gamer.
Een goede opvoeding bestaat uit een gebalanceerde input van positieve ervaringen, wisselende omgevingen, contact met de natuur en sociaal contact. Kinderen die alleen maar goed zijn in het spelen met Playstation zullen later ook maar goed zijn in één ding: spelen met Playstation. Wie een kind zijn tijd laat verkwanselen ten koste van zijn actieve sociale en natuurlijke ontwikkeling, laat dat kind zijn hele leven verkwanselen.
En er is geen weg terug. Op een bepaald moment, ergens tegen het einde van de formatieve periode, rond het 24ste levensjaar, laten de hersenen het luik zakken, en dan weet je: hier moet ik het de rest van mijn leven mee doen. Je kind voor de televisie of een videospel parkeren, staat gelijk met het afwentelen van je sociale verantwoordelijkheid. Maar het is wel onvermijdelijk als je een geïsoleerd gezin in een driehoekssysteem (moeder-vader-kind) wilt handhaven.
Opvoeding is ook een materiële, economische kwestie. Ik zou wel eens willen zien hoeveel vrouwen fulltime uit werken zouden gaan als ze evenveel konden verdienen als moeder en huisvrouw. Dit is geen pleidooi voor kroostrijke gezinnen, noch voor moeders bij de haard maar wel voor opvoeding in een groter stammenverband. We zouden bijvoorbeeld kunnen beginnen met onze flatgebouwen anders te construeren, gemeenschappelijke keukens te bouwen, en later gemeenschappelijke sanitaire voorzieningen.
Isolement wordt ook gekenmerkt door de afwezigheid van dialoog, ook niet via de media, reclame en andere fenomenen die de status bepalen. Wie sociaal goed in elkaar zit, wie niet geïsoleerd leeft, kan de media en de reclame perfect kaderen en relativeren. Wie alleen opgroeit, zonder klankbord, zonder toetsstenen in de rest van de stam, is een makkelijke prooi. Ook en zeker voor gameverslaving, volgens Keith Bakker een van de grootste problemen van de 21ste eeuw. (KM/Jeff Hoeyberghs)