De jeugd van tegenwoordig (het ligt niet aan hen)
In de globale cultuur waar we allemaal van dromen, zullen we onze kinderen heel anders opvoeden dan we nu doen, van bij de geboorte tot in het beroepsleven. Investeren in opvoeding kost geld, maar zo hoort het, ook al gaat dat ten koste van de schatkist en de volksgezondheid. (Jeff Hoeyberghs)
Het kan niet zijn dat oma en opa met vakantie gaan als hun werkende, alleenstaande dochter op de kinderen moet passen. Dat is immoreel. Even immoreel is het om kinderen na een lange werkdag ook nog te overladen met huiswerk en hun weekends en vakanties in het teken te zetten van de rapporten die de juf hen gegeven heeft. Als we zo met volwassenen zouden omgaan, die er nota bene wel voor betaald worden, zouden de vakbonden het land platleggen.
Het feit dat deze gestructureerde kindermishandeling door de massa geaccepteerd, ja zelfs gecultiveerd wordt, is de zoveelste aanwijzing van een zieke samenleving. We zijn op dat vlak verkeerd bezig.
Iedere werkgever ziet het verschil tussen schoolverlaters nu en twintig jaar geleden. Er is veel meer apathie, minder algemene ontwikkeling, minder concentratievermogen, een verslapt verantwoordelijkheidsgevoel. Veel jongeren blijven bij de ouders wonen tot ze de 35 voorbij zijn. Zelfs seks en voortplanting lijkt hen niet meer te interesseren, zo apathisch zijn sommigen. Dat is waarlijk een eindpunt. En onmiskenbaar het rechtstreekse gevolg van een falend opvoedingssysteem.
CRIMINELEN STRAFFEN DE SAMENLEVING
Vandaag wordt mensen het idee gegeven dat ze zonder de anderen kunnen, dat ze onafhankelijk zijn, dat iedereen individueel bestaansrecht heeft. Je wordt er zelfs voor betaald.
Iedereen heeft recht op een bestaansminimum: die instelling is biogrammatisch dubbel fout omdat ze drie menselijke basisinstincten met de voeten treedt.
Sharing instinct (delen)
Het is een geïsoleerd model dat niet steunt op het delen van wat we hebben. Het reduceert ook de behoefte om bij te dragen en te delen met de naaste tot een behoefte aan geld.
Beschermingsinstinct
Het reduceert de behoefte aan oerbevrediging van sociale en materiele bescherming door de naasten tot een loutere behoefte aan geld.
Samenhorigheidsinstinct
Je schuift als overheid je biogramatische verantwoordelijkheid af, op een heel perverse manier nog wel. In de stammentijd wisten we namelijk maar al te goed dat we alleen bestaansrecht hadden bij gratie van de stam.
De meeste criminaliteit wordt in de grond veroorzaakt door een gebrek aan sociale feedback. In een evenwichtig biogrammatisch systeem wordt afwijkend gedrag veel sneller gecorrigeerd. Wie niet braaf was, werd gewoon bedreigd met uitsluiting uit de stam. Dat stond in praktische termen zo goed als gelijk aan de doodstraf.
Een sociaal stamverband dwingt iedereen om zich aan te passen aan de anderen. Het doordringt ons op tijd en stond ervan dat onze vrijheid eindigt waar die van een ander begint. We kunnen misdadig gedrag dan ook beschouwen als een manifestatie van de ontkenning van het menselijk biogram. Een samenleving kan een natuurwet niet ongestraft breken. In deze optiek straffen de criminelen dus de samenleving, en niet omgekeerd.
Sociale vereenzaming is met andere woorden het fundamentele gebrek van dit tijdsgewricht.