Chlamydia, de meest voorkomende SOA
Chlamydia is misschien minder bekend als andere Seksueel Overdraagbare Aandoeningen (SOA) zoals gonorroe en syfilis, maar komt eigenlijk veel meer voor dan deze SOA's. Zo zouden bijvoorbeeld in de Verenigde Staten jaarlijks een paar miljoen mensen Chlamydia oplopen. De aandoening kan bij vrouwen onvruchtbaarheid en buitenbaarmoederlijke zwangerschappen veroorzaken en moet dus zo snel mogelijk behandeld worden.
Chlamydia is in ons land de meest voorkomende Seksueel Overdraagbare Aandoening en wordt enkel door seksueel contact overgedragen. Het gaat om een besmetting door een bacterie, de chlamydia trachomatis, die infecties veroorzaakt. De aandoening gaat niet vanzelf weg en moet dus steeds behandeld worden.
Klachten
De klachten lijken op deze bij gonorroe, treden meestal twee à drie weken na de besmetting op en ook hier zijn er verschillen tussen mannen en vrouwen. Bij mannen kan het kan gaan van lichte irritatie, jeuk en pijn bij het urineren over bloederige ontlasting tot de afscheiding van een etterachtige substantie door de penis. De bacterie kan ook ontstekingen veroorzaken in de anus en de keel (respectievelijk bij anaal en oraal seksueel contact) en bij mannen evolueren tot een ontsteking van de bijbal of de prostaat. Dit zal evenwel slechts zelden tot onvruchtbaarheid leiden, maar moet wel behandeld worden. Bij een klein percentage (ongeveer 1 op 10) van de besmette mannen zijn er geen klachten. Dit maakt de aandoening daarom niet minder ernstig.
Bij vrouwen zijn de meest voorkomende symptomen een etterachtige vaginale afscheiding, bloedverlies bij menstruatie of na seksueel contact en irritatie en slijmerige ontlasting bij anaal contact. Er zijn evenwel veel meer vrouwen dan mannen die geen klachten ondervinden van de besmetting. Bij maar liefst 50 à 75% van de besmette vrouwen blijven deze symptomen achterwege. Deze situatie is nog gevaarlijker om dat de besmetting veel ergere gevolgen kan hebben voor vrouwen dan voor mannen. De besmetting kan bij zwangere vrouwen overgedragen worden op de baby en deze opzadelen met een ernstige oogontsteking of zelfs pneumonie. Wanneer chlamydia niet behandeld wordt, zal de aandoening zich verder verspreiden en kan PID (Pelvic Inflammatory Disease) veroorzaken. PID kan op zijn beurt bij vrouwen onvruchtbaarheid en buitenbaarmoederlijke zwangerschappen tot gevolg hebben.
Behandeling
Chlamydia moet steeds behandeld worden, want de aandoening geneest niet vanzelf! De aandoening zal zich zelfs verder verspreiden in je lichaam. Vermits je chlamydia kan doorgegeven hebben aan (een) seksuele partner(s), moet je deze op de hoogte stellen van deze besmetting. Daarenboven is chlamydia een zeer besmettelijke aandoening, waarbij de besmettingskans oploopt tot meer dan 70% bij elk seksueel contact. Deze SOA is zelfs besmettelijker dan gonorroe of syfilis. Je kan de besmetting oplopen door vaginaal, oraal en anaal seksueel contact (niet door tongzoenen of elkaar masturberen).
Indien je geconfronteerd wordt met de typische klachten van chlamydia (afscheiding van etter en brandend gevoel bij urineren) moet je onmiddellijk een arts raadplegen. Deze zal je afscheiding laten controleren door een laboratorium. Indien je chlamydia opgelopen hebt, volgt daarna een simpele, korte antibioticakuur om ervan verlost te geraken. Je moet deze kuur volledig afmaken, zelfs als de symptomen al vroeger verdwijnen. Ook tijdens de antibioticakuur ben je nog besmettelijk voor seksuele partners.
De aandoening is dus eenvoudig te behandelen. Vermits een heel groot percentage van de vrouwen en ook een klein percentage van de mannen nooit met echte klachten geconfronteerd worden in het begin van de besmetting (en pas in een gevorderd stadium ernstige problemen krijgen) raadt men mensen met wisselende seksuele contacten (zeker jongeren) aan van regelmatig bij een dokter op controle te gaan, zelfs wanneer er geen klachten zijn.
Preventie
Een sluitende manier om een besmeting door de Chlamydia-bacterie te voorkomen is natuurlijk je seksuele contacten te beperken tot één partner binnen een stabiele relatie. Natuurlijk kan je ook dan nooit 100% zeker zijn dat je partner geen scheve schaats rijdt en besmet raakt. Anders moet je bij elk seksueel contact op een correcte manier gebruik maken van een condoom (ook bij orale of anale seks). Veilig vrijen beschermt je ook tegen andere Seksueel Overdraagbare Aandoeningen en zou daarom volledig ingeburgerd moeten raken.
Paul Willems