X-Files van de geschiedenis 14: de perfectie van Gods plan
Via Toetanchamon, Johannes De Doper, diens volgeling Jezus Christus, de geliefde van de Heiland Maria Magdalena, de ketterse katharen, heksen en alchemisten werd de occulte wetenschap overgeleverd, gecultiveerd en verfijnd. Het waren uiteindelijk de beruchte tempelridders die de oeroude wijsheden op het spoor kwamen en een geheim genootschap oprichtten, de moeder van alle loges.
Maar waaruit bestaat die verborgen kennis nu eigenlijk? Welke geheimen en mysteriën, al dan niet gecodeerd, zijn sinds mensenheugenis (en misschien zelfs daarvoor) door uitverkoren persoonlijkheden en groeperingen gekoesterd en doorgegeven, als betrof het top secret informatie? Om dat te begrijpen, moeten we de grens tussen positieve en in het occulte wetenschappen overschrijden. Tot diep in de Renaissance hadden onderzoekers en kunstenaars daar trouwens geen enkele moeite mee. De scheiding tussen wetenschap en mystiek was in die dagen nagenoeg onbestaande. Tovenaars en alchemisten hadden in de zogenaamd duistere Middeleeuwen al de fundamenten gelegd voor de Renaissance (letterlijk de wedergeboorte, met name van de klassieke Griekse en Romeinse idealen), en dus ook voor de latere en tot vandaag voortdurende hoogbloei van de wetenschap. En het waren de middeleeuwse kerken en kathedralen die tal van geheime codes en boodschappen bevatten, subtiele verwijzingen naar de universele wijsheid zoals die door de Kerk zelf genegeerd en geminimaliseerd werd. Die wijsheid beroept zich namelijk op de perfectie van Gods plan, waarin iedere bouwsteen zn eigen, welomschreven functie heeft.
Een plan ook dat weerspiegeld wordt in ettelijke verheven bouwwerken: het paleis van Knossos, de Egyptische piramiden en de joodse tempel van Koning Salomo. Stuk voor stuk uiterst ingenieuze constructies, opgericht en afgewerkt volgens heel rigide, religieuze voorschriften. We kunnen het ons vandaag nog moeilijk voorstellen, maar ooit was de architectuur, en meer nog de geometrie, de meest goddelijke en spirituele van alle wetenschappen. De ideale geometrische verhoudingen zouden een reflectie zijn van de goddelijke harmonie, wiskunde zou door de goden als code gebruikt worden om tot de mens te spreken. Het getal is alles, zei de Griekse wiskundige Pytahgoras al, een uitspraak die minder rationeel is dan ze op het eerste gezicht lijkt.
Rond de tiende eeuw voor Christus liet de wijze joodse Koning Salomo in Jeruzalem de Eerste Tempel bouwen, exact volgens de voorschriften van God zelf, zoals die aan Salomo geopenbaard waren in de talmud (de bijbel van de joodse religie) en de kabbala (de geheime joodse teer), en zoals die eerder al toegepast waren bij de bouw van de piramides. De Egyptische (!) architect van Salomo, Hiram Abiff, staat dan ook geboekstaafd als de allereerste vrijmetselaar, en de moord op Abiff wordt tot vandaag door verschillende loges ritueel nagespeeld. De man wordt ook vergeleken met de Griekse godheid Hermes, die een smaragden tablet in het bezit zou hegad hebben met daarop alle kennis die de mens ooit kan verwerven (later verwerkt in de moeder van alle esoterische geschriften, de Trismegistos), en met de Egyptische god van de wijsheid Toth die op zijn beurt afkomstig zou zijn van het verloren continent Mu, of Atlantis. Het ontwerp van de legendarische tempel van Salomo zou model gestaan hebben voor alle architecturale hoogstandjes uit latere eeuwen. Ook de kathedralen dus, inclusief de gecodeerde, hermetische symboliek waarover historici en kunstkenners zich al eeuwenlang het hoofd breken. Volgens de joodse religie zal de mensheid trouwens pas verlost worden als de tempel van Salomo weer in zijn volle glorie heropgebouwd zal zijn, met in het binnenste heiligdom (we besparen u de cryptische symboliek van het gebouw) de Ark des Verbonds, het ultieme teken van het verbond tussen God en de mens. Een letterlijk oogverblindend mythisch object, in staat om de mens te verheffen maar ook te vernietigen, mogelijk de voorloper van de Heilige Graal of de Steen der Wijzen.
Pas wanneer de Ark terugkeert naar de tempel, zal het uitverkoren volk het eeuwige paradijs kunnen binnentreden. Jammer genoeg heeft zelfs Indiana Jones, Raider of the Lost Ark, het begeerde kleinood nooit kunnen bemachtigen, en valt te vrezen dat we het pas zullen terugvinden als het al te laat is. Of juist helemaal niet natuurlijk, als je strikt rationeel blijft denken. In dat geval zal je ook nooit jezelf vinden, want dat blijft de ultieme betekenis van zowel de Ark, als de Graal en de Steen.