R.E.M, één van de succesrijkste rockbands van de voorbije twee decennia

R.E.M is ongetwijfeld één van de succesrijkste rockbands van de jaren '80 en '90. De grote doorbraak kwam er in 1991 met de single 'Losing my religion', waarna de éné hit de andere opvolgde. Er bestonden reeds compilaties die een overzicht boden van de hits uit de beginperiode, maar een overzicht van de successen na het album 'Document' (1987) bestond nog niet. Eind oktober kwam daar verandering in met de release van : In Time: The Best Of R.E.M. 1988-2003.
 


Beknopte geschiedenis van de groep R.E.M.

Het begon allemaal in 1979 toen Michael Stipe als student naar Athens verhuisde en er Peter Buck, een winkelbediende, tegen het lijf liep. Ze werden 'roommates' en leerden enkele maanden later Mike Mills en Bille Berry kennen op een fuif. Het klikte onmiddellijk en de vier besloten een muziekgroepje op te richten. R.E.M. was geboren. De groep werd al snel zeer populair door optredens in bars en studentenfuiven.

In 1981 brachten ze een eerste single uit met de nummers "Radio Free Europe" en "Sitting Still". Het bracht hen nog niet het verhoopte succes, maar ze konden wel een contract tekenen bij IRS voor de release van een eerste plaat, "Chronic Town", die vooral bij studenten een relatief succes kende. De volgende plaat "Murmur" werd enorm goed onthaald en in 1983 zelfs uitgeroepen tot "Album of the Year" door het magazine Rolling Stone en dit voor de neus van U2 en Michael Jackson. De groep begon nu echt succes te kennen en kon aan een tournee beginnen. Het grote publiek ging evenwel nog niet voor de bijl, en ook niet voor de volgende platen "Reckoning", "Fables of the Reconstruction" (1985) en "Life's Rich Pavement" (1986). Deze laatste plaat kende wel relatief succes in de Verenigde Staten en de single "Fall On Me" bereikte de top 10 in de VS.

"Document", waarvan de single "The One I Love" in de top 5 belandde, zorgde voor de eerste tekenen van een sterrenstatus in de VS. Ook op dit album het weergaloze "It's The End Of The World As We Know It". De rest van de wereld ging pas voor de bijl in 1991. "Out of Time" groeide uit tot een wereldwijd succes en is nog steeds het meest verkochte album van R.E.M. De single "Losing My Religion" werd een klassieker en bereikte wereldwijd de top van de hitlijsten, net als de opvolger "Shiny Happy People", waarop de roodharige furie Kate Pierson van de B52's meezong. Dat jaar won de groep 3 Grammy's.

De lat lag hoog, maar toch kon de volgende plaat "Automatic For The People" de hoge verwachtingen inlossen. Meer nog, dit album groeide uit tot de lievelingsplaat van de meeste fans en critici. Verschillende singles groeiden uit tot wereldwijde hits en zelfs klassiekers : "Drive", "Everybody Hurts", "Man On The Moon". Twee albums later ("Monster" en "New Adventures in HI-FI"), in 1997, kondigde drummer Bill Berry compleet onverwacht zijn afscheid aan en dit om persoonlijke redenen. De rest van de groep bleef enigszins verweesd achter, maar besloot toch verder te gaan zonder de drummer te vervangen. In 1998 bracht R.E.M. vervolgens met "Up" ironisch genoeg de meest depressieve die de groep ooit maakte uit. "Reveal" (2001) bleek dan weer warmer en zachter, hoewel de melancholische ondertoon bleef. De single "Imitation of Life" groeide uit tot een bescheiden hit. +


 

R.E.M. verwent de fans

Eindelijk is er dus een overzichtscompilatie van de commercieel succesvolste periode van de groep R.E.M op de markt. Deze Greatest Hits bevat 18 songs met, naast successen als "Man On The Moon," "Losing My Religion" en "Everybody Hurts", twee nieuwe songs : "Bad Day", dat als single gelanceerd werd en intussen grijsgedraaid wordt op radio en televisie, en "Animal". Daarnaast lanceerde R.E.M. ook een bonus-cd met allerhande "rariteiten", waaronder B-sides, demo's en dergelijke. Alsof dit nog niet volstond om de fans in extase te brengen, deden de groepsleden er nog een schepje bovenop door de gelijktijdige release van een DVD, met daarop video's van onder meer `Losing My Religion' en `Everybody Hurts' en een concertregistratie van het `South Africa Freedom Day'-concert dat de band in 2001 gaf op het Londense Trafalgar Square.


 

In Time: The Best Of R.E.M. 1988-2003 : tracklist

  • Man On The Moon
  • The Great Beyond
  • Bad Day
  • What's The Frequency Kenneth?
  • All The Way To Reno (You're Gonna Be A Star)
  • Losing My Religion
  • E-bow The Letter
  • Orange Crush
  • Imitation Of Life
  • Daysleeper
  • Animal
  • The Sidewinder Sleeps Tonight
  • Stand
  • Electrolite
  • All The Right Friends
  • Everybody Hurts
  • At My Most Beautiful
  • Nightswimming



Meer info :

www.remhq.com



Paul Willems
 









© Vivat.be 2020