Leven in De Brouwerij
De wieg van de Vlaamse groenen stond in De Brouwerij van jezuïetenpater Luc Versteylen, een christelijke leefgemeenschap in Viersel waar jongeren tot vandaag inzicht en inspiratie gaan zoeken. Groen! heeft al lang gebroken met Versteylen en De Brouwerij maar niemand kan ontkennen dat de groene basiswaarden van weleer nergens mooier in de praktijk worden gebracht dan hier.
Een bezoek aan Viersel is als een weldadige black-out, even weg van de boze en veel te drukke buitenwereld, even een glimp opvangen van de paradijselijke samenleving die we samen zouden kunnen opbouwen.
Luc Versteylen: “Een overste heeft ooit tegen mij gezegd: ‘Het is goed wat je doet en waarschijnlijk heb je ook gelijk, maar zou je geen twintig jaar kunnen wachten om ermee naar buiten te komen?’ 28 jaar geleden hebben wij gevraagd om de tramlijnen naar de Antwerpse voorsteden te verlengen, nadat ze in eerste instantie allemaal verwijderd waren. Wij vroegen schadevergoeding voor winkeliers in straten die opgebroken waren. Wij vroegen de verwijdering van frisdrankautomaten uit de scholen. Stuk voor stuk zaken die nu algemeen aanvaard zijn. Ik ben blij dat die inzichten uiteindelijk toch doordringen maar ik vind het jammer dat het zo lang moet duren.”
“Nu het milieuprobleem in brede lagen van de politiek en de bevolking een thema is geworden, zij het nog lang geen prioriteit, vestigen wij, Helaba, de geestelijke erfgenamen van de Groene Fietsers, de aandacht op het belangrijkste milieuprobleem van de toekomst, de menselijke eenzaamheid. Twee op drie mensen zijn eenzaam, ongeacht status of afkomst.
Wij hebben niks. We stoken afval, we gebruiken stenen en spullen die elders weggegooid worden – we zitten op de balken van Sint-Paulus, daar ligt de goot van Sint-Andries en we hebben zopas ook een stuk van de oude Antwerpse vestingmuren naar De Brouwerij gebracht. Hier word je herleid tot vier elementen omdat onze beschaving ze niet meer alle vijf heeft. Hier gebruiken we onze vijf zintuigen. Hier leven we met de vier elementen. Hier erkennen we de drie vermogens, verstand, wil en verbeelding. Hier verdiepen we ons in de twee dimensies, tijd en ruimte. Het zijn allemaal dingen die we in de ‘gewone’ wereld vergeten zijn. En zo hebben wij hier één hectare van de dood gered. Hier kan geen kwaad gebeuren. Het Witte Kinderbos langs de E19: daar kan ook al geen kwaad meer gebeuren. 28 kilometer zonder kijkfiles en zeven slachtoffers per jaar minder. Statistisch bewezen. Langs het Albertkanaal leggen we momenteel een witte kinderdreef aan, om te tonen dat de zorg om kinderlevens geen taalgrenzen kent. Wij komen op voor het leven, het ware leven, het groene leven.”
Is dat hetzelfde als leven in het klooster?
“Een leven lang in het klooster blijven, dat kan nu niet meer. Ik denk dat wij de laatste generatie gelukkige celibataire priesters zijn. Maar ik geloof wel in het voortbestaan van afwisselingsgemeenschappen. De meeste communes zijn kapot gegaan omdat de mensen zich gevangen voelden, of ongelukkig met de andere bewoners. Ik adviseer om zeven keer per jaar naar plaatsen als Viersel te gaan en even terug te keren naar die basiswaarden. Volgens kardinaal Danneels komen hier de mensen die uit zijn kerken weglopen en een Thaise bezoeker merkte vorige week nog op dat dit volgens hem de enige plaats in Europa is waar iedere dag aan de doden wordt gedacht. Geen wonder dat Agalev precies op deze plaats ontstaan is.”
Maar u hebt zich toch al lang afgekeerd van Agalev, nu Groen! ?
"Groen! is zijn wortels helemaal vergeten en verloochent ze zelfs. Vooral tegen Viersel (zie kader) hebben ze zich afgezet. Sommige vrouwen wilden niet tot een partij behoren die gesticht was door een mannelijke priester. Voor het laatste congres van Groen! is zelfs gevraagd om de drie groene basiswaarden weg te stemmen, stilte, soberheid en samenhorigheid. Daar is gelukkig verzet tegen gekomen maar een mens vraagt zich toch af: waarom die verloochening?”