X-Files 11 - Klaas Van Urk, de Indiana Jones van de lage landen
Zoektocht naar de heilige graal en de ark van het verbond is zonder twijfel een van de meest fascinerende boeken die over het geheim van Rennes-le-Château geschreven zijn. De Nederlander Klaas Van Urk beschrijft heel nauwgezet en uiterst gedetailleerd de speurtocht die zijn broer Riekelt en hij de afgelopen jaren ondernomen hebben.
Werkelijk àlle codes, symbolen en geheime bergplaatsen zitten in het verhaal verwerkt en vormen het perfecte bindmiddel voor een omvattend historisch betoog. Als je het boek gelezen hebt, lijkt de geschiedenis plots heel kort en overzichtelijk. Het is alsof je een familieroman leest, maar dan wel van de christelijke familie. Twijfelen aan het bestaan van de heilige graal doe je ook niet meer, al was het maar omdat de broertjes Van Urk er zo sterk in geloven.
Klaas Van Urk: “Wij woonden eind jaren ’80 al zeven jaar in Nieuw-Zeeland. Ik maakte met mijn vrouw een fietstocht door Australië en in zo’n typisch uitgestorven cowboystadje vond ik in een stoffige winkel een tweedehandsboek. Kostte maar vijftig cent. Het heilige bloed en de heilige graal. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen en plots besefte ik wat ik de zeven jaar daarvoor had gemist. Kathedralen, ridders, geheime organisaties: het klonk mij allemaal als muziek in de oren. Nieuw-Zeeland is misschien wel het mooiste land van de wereld maar het heeft geen geschiedenis. Dit was onze eigen cultuur en geschiedenis, en veel meer dan dat. We hebben onze fietstocht nog doorgezet tot in Bangkok maar daar zijn we op het vliegtuig gestapt richting Europa. Ik was vastbesloten om nog meer opzoekwerk te verrichten.”
En de heilige graal te vinden?
Van Urk: “Nou, dat niet meteen. Ik vond in eerste instantie ook maar één ander boek over het onderwerp, De Messiaanse Erfenis, de opvolger van Het heilige bloed. In België was gelukkig net het boek van Jos Bertaulet verschenen, De verloren koning en de bronnen van de graallegende, en dat heb ik meegegeven met mijn broer die op vakantie ging in de buurt van Cap d’Agde, niet zo ver van Rennes-le-Château dus. Hij heeft de aanwijzingen ter plaatse onderzocht en die bleken zowaar te kloppen. Toen had het verhaal me helemaal te pakken en een paar maanden later ben ik zelf afgereisd naar Rennes-le-Château. Intussen had ik zelf ook een paar dingen ontdekt en die wilde ik ter plekke aan de werkelijkheid toetsen. Alle ideeën en vermoedens die we op papier hadden gezet, werden bevestigd. Zonder dat we een vooropgesteld doel hadden, of een theorie. We volgden wat op ons pad kwam en zouden wel zien waar we uitkwamen. Als je op voorhand bepaalt wat je wil vinden, bestaat de kans dat je bewijsmateriaal gaat manipuleren of zelfs creëren. Het verhaal over de afstammelingen van Jezus en de rol van Maria-Magdalena bijvoorbeeld beschouwden wij als pure fictie. Tot er aanwijzingen opdoken dat de graal wel eens de ark des verbonds zou kunnen zijn, een idee dat ons eerst redelijk absurd leek maar later toch aannemelijk werd. Op die manier is het uiteindelijk toch een mooi afgerond verhaal geworden.”
Dat is het zeker, maar is het ook het ware verhaal? Bent u er nu honderd procent van overtuigd dat de ark des verbonds ooit is weggestopt in de buurt van Rennes-le-Château en dat het alleen nog maar een kwestie van tijd is voor u hem terugvindt?
Van Urk: “Honderd procent zekerheid heb ik natuurlijk niet. Ik besef wel degelijk dat mijn verhaal gebaseerd is op legenden en dubieuze bronnen. Maar ik vind het wel een heel aanvaardbaar verhaal. Wat in het boek staat, is volgens mij wat er waarschijnlijk gebeurd is. Als dat niet het geval zou zijn, zou ik mijn speurtocht nu staken.”
Geldt dat ook voor de Priorij van Sion? Pierre Plantard is intussen toch van zijn troon gevallen?
Van Urk: “Hij is ontmaskerd als manipulator. Plantard heeft authentieke informatie in handen gekregen over Rennes-le-Château, daar twijfel ik niet aan, maar hij heeft die aangepast en gemanipuleerd in het kader van zijn eigen theorie. Het komt er dus op aan om de oorspronkelijke informatie te scheiden van de verzinsels en manipulaties die Pierre Plantard eraan toegevoegd heeft. Hij wilde bewijzen dat hij een rechtstreekse afstammeling was van de Merovingen om zo de schat van Rennes-le-Château te kunnen claimen. Het bewijsmateriaal daarvoor heeft hij aan Gérard de Sède gegeven, die de informatie op zijn beurt gedeeld heeft met Lincoln. Die heeft er zijn eigen interpretatie doorheen geweven, namelijk dat de afstamming teruggaat tot Jezus en Maria Magdalena.”
Is de Priorij volgens u nog actief?
Van Urk: “De zoon van Plantard zoekt af en toe de publiciteit maar voor de rest hoor je er weinig van. Het geheim van de graal ligt hoe dan ook verscholen in Rennes-le-Château. Volgende week vertrek ik weer om een nieuw spoor uit te zoeken, iets dat ik gevonden heb in het boek van Henri Boudet (de collega-pastoor van Saunière, red.), La vraie langue celtique. Ik kan er nog niet veel over vertellen maar ik heb goede hoop om nieuwe ontdekkingen te doen.”
Is iedere steen daar intussen niet duizend keer omgedraaid?
Van Urk: “De eerste keer dat ik er was, kon je ergens de sleutel ophalen en mocht je desgewenst de hele dag doorbrengen in de kerk. Vandaag moeten ze de zaak echt goed in de gaten houden. Een paar jaar geleden heeft het dorp twee maanden zonder water gezeten omdat iemand dacht dat de schat onder het waterreservoir lag en daar een ontploffing had laten plaatsvinden. Dat soort dingen gebeurt omdat veel mensen slecht geïnformeerd zijn of alleen maar uit zijn op die schat. Wij onderzoeken telkens nieuwe aanwijzingen om zo het verhaal te kunnen vervolledigen. Mijn boek is een momentopname maar de zoektocht gaat door.”
Voelt u zich nu een beetje gefrustreerd omdat anderen erkenning krijgen voor iets waar u al jaren mee bezig bent?
Van Urk: “Gefrustreerd niet, maar ik vind het wel jammer dat zoveel mensen op het verkeerde been worden gezet.”
Wat vond u van De Da Vinci Code?
Van Urk: “Ik zag meteen dat het geënt was op Het heilige bloed, en omdat het een roman was, heb ik het boek aanvankelijk na een paar pagina’s al weggelegd. Ik wil over dit thema geen romans lezen want daarin kan je feiten en fictie niet van elkaar onderscheiden. Maar ik geef vaak lezingen en steeds meer mensen stelden mij vragen over het boek van Dan Brown. Ik heb het dan toch maar gelezen, in één dag – het is een spannend en goed geschreven verhaal, maar er stond voor mij absoluut niets nieuws in. Halverwege vermoedde ik al hoe het zou eindigen en dat klopte ook.”
Was uw boek al klaar toen De Da Vinci Code verscheen?
Van Urk: “Ja, in 2002.”
Leest u alle nieuwe boeken die nu over het onderwerp verschijnen?
Van Urk: “Nee. Ook daar staat voor mij niets nieuws in en ze spitsen zich toe op het nakomelingschap van Jezus en Maria Magdalena. Dat maakt voor mij niet zoveel uit, ik heb er ook nooit ergens aanwijzingen van gevonden, en het heeft zeker niets met het mysterie van Rennes-le-Château te maken.”
Zoektocht naar de heilige graal en de ark van het verbond van Klaas Van Urk is uitgegeven bij