Sven Nys, het boek

Sven Nys maakte al notities sinds de veldrit in Pijnacker in 2004, toen hij door toedoen van de andere Belgen de Nederlander Richard Groenendaal moest laten voorgaan in het eindklassement van de wereldbeker. “Na de cross deed ik enkele zware uitspraken. ‘Ze kunnen de boom in! Dit is het laatste wat ik voor de Belgische ploeg gedaan heb.’ Ik ben thuisgekomen en ben in het donker gaan fietsen. Ik was bevroren, had een leeg gevoel en verschrikkelijk veel honger. Het kon me allemaal niet schelen.”

---

Samen met zijn nichtje (en dus zonder ghostwriter) bracht Sven Nys al zijn notities bij elkaar in een boek. Die na twee weken al een bestseller was, 6000 exemplaren verkocht. Van de royalties zal Sven Nys niet veel rijker worden en het werk is zeker geen literair hoogstandje, maar wie had twintig jaar geleden durven denken dat veldrijders ooit nog eens boeken zouden schrijven?

“En toch hoop ik dat Sven het nooit meer doet," zegt Isabelle Nijs (met gestipte ij). "Al dat extra werk! Zat hij hier aan tafel, mochten Thibau en ik geen woord zeggen. ‘Ik ben aan het schrijven.’ Maar ik moest ook luisteren. Kon hij zijn eigen geschrift niet meer lezen, en ik had eerlijk gezegd wel wat beters te doen. Ik was het boek dus eigenlijk al beu voor het verschenen was. Maar ik ben wel fier op Sven dat het hem gelukt is.”

Is het een waarheidsgetrouw boek geworden?
Isabelle: “Absoluut. Wat er staat, komt recht uit zijn mond en zijn hart.”
Maeschalck: “Sven heeft ongeveer 70% van het boek zelf geschreven, de rest is genoteerd door zijn nichtje, een regentes Nederlands met wie hij is opgegroeid.”

Ik, Sven Nys, 237 p, Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts