Is Michael Jackson een goede vader?

Geen wereldster zo wereldvreemd als Michael Jackson. Hij begon als zwart tienersterretje en hartendief maar leeft inmiddels totaal vereenzaamd in zijn eigen fantasiewereld. Is die kluizenaar, los van de vele pedofilie-aanklachten, wel een goede vaderfiguur?


Ondanks zijn verwijfde trekjes is Michael Jackson twee keer gehuwd, met de dochter van Elvis Presley, Lisa-Marie, en met de verpleegster Debbie Rowe, die hem twee kinderen schonk. Maar nooit hield een vrouw het lang uit aan zijn zijde. Helemaal verontrustend is dat Michael zijn kluizenaarsbestaan ook oplegt aan zijn kinderen Prince Michael en Paris Michael. Angstvallig houdt hij hen verborgen voor de buitenwereld en wanneer ze deur verlaten, moeten ze dat gesluierd doen.

Kinderspelletje

De hele familie Jackson is naar de top gebracht door hun ambitieuze vader, een arbeider. Uiteraard ten koste van ongebruikelijke offers aan alle kanten, van de kinderen én van de ouders. Vader moest, om zijn doel te bereiken, de discipline erin houden, op het autoritaire af. Voeg daar het wereldverstotende voorbeeld van hun moeder aan toe (een getuige van Jehova) en de wereldvreemdheid van de kinderen is al voor een groot deel verklaard.

Hoe dan ook, Michael was nog maar net uit de luiers toen hij al beroemd werd en dat heeft blijkbaar een gat in zijn jeugdige vorming geslagen, een verstoorde puberale ontwikkeling incluis. Waardoor op latere leeftijd zijn relaties met de meeste volwassenen, ook die met zijn twee echtgenotes, in frustratie zijn geëindigd. Deze slechte ervaringen voeden op hun beurt weer het sociale isolement dat in de kindertijd werd gezaaid.

In zijn huis-pretpark Neverland voelde Michael zich het best. Hij kon er andere kinderen de supertijd geven die hij zelf moest ontberen én het domein vormde een veilige burcht tegen de boze wereld van de volwassenen.

Genie of gek?

Wereldsterren zijn zeldzame, erg gevoelige genieën. Ze worden uit hoofde van hun status en door de invloed van de massamedia abnormaal bejegend. Ze kunnen niet rekenen op de gangbare corrigerende sociale feedback. Dit maakt hen meestal wereldvreemd, vaak opdringerig en tegelijk kwetsbaar en onzeker. Het laat hen ietwat stuurloos achter. Vandaar dat zo velen van hen hun heil zoeken in goeroes en godsdienstfanatisme.

Plastische chirurgie

De popmuziek is fundamenteel blank. Negers zijn zeer succesvol in soul, blues, jazz en andere genres maar minder in pop. Michael had er dus commerciële baat bij om zijn negroïde uiterlijk zoveel mogelijk bij te sleutelen. Dat hij daarin veel te ver ging, is mede te wijten aan zijn opdringerige, manipulatieve natuur, waar zelfs ervaren collega’s van me voor gevallen zijn. In tegenstelling tot wat kwatongen beweren, is de manier waarop Michael met zijn lichaam omgaat nochtans veel meer op reden gebaseerd dan op een gestoorde geest.

Hoge bomen vangen veel wind. En dat blijkt nu ook maar weer eens te meer. Michael Jackson is een van 's werelds meest gewaardeerde artiesten, bejubeld om zijn muziek vanaf zijn peuterjaren. De man kende sinds zijn kindertijd van het publiek niet anders dan applaus. Toen hij schatrijk was, werd hij verguisd om zijn excentriciteit en vermeende pedofilie. Wij, de mensheid en zijn publiek hebben hem op zijn voetstuk geplaatst. En er weer vanaf gehaald.

Het slijk der aarde

Als je veel geld hebt wordt je als een wandelende jackpot aanzien. Ze haten je of houden van je om wàt je bent, niet om wie je bent. Ofwel willen ze wat geld uit je zuigen ofwel - uit afgunst - stokken in de wielen steken.

Rijk zijn is een techniek. Kwaadaardige afgunst en misbruik van vertrouwen liggen constant op de loer. In het geval van multimiljonairs zoals Michael wordt het bovendien nog gevaarlijk ook. Michael heeft voor de aanpak van deze grote problemen geen enkele cultuur meegekregen van thuis uit. Hij heeft geen idee hoe om te gaan met de vijandigheid die rijkdom met zich meebrengt. Hij neemt de roddels en kritiek, ja zelfs de gerechterlijke aantijgingen, nog steeds veel te persoonlijk. Het is echt geen toeval dat men hem plots meer met rust laat nu hij in geldproblemen blijkt te zitten.

Het vaderschapsbesef is bij de mensheid pas tienduizend jaar oud. Het ontstond toen het landbouwtijdperk aanbrak. Voordien was de mens een rondtrekkend stammendier dat dacht dat sex enkel nodig was om de vrouw de kans te geven zichzelf voort te planten. Dat kinderen ook systematisch eigenschappen van de vader droege,n werd pas duidelijk met de veeteelt.

Michael Jackson als vader

Een vaderinstinct bestaat dus niet in de zin zoals we dat wel kennen voor moeders. De mannelijke stamgenoten hadden een goede band met elkaar en zeker met de mannelijke kinderen. Ze werden in dit stamverband opgevoed met àlle mannen als rolmodel. Van een gezinsstructuur was geen nog lang geen sprake toen we onze instincten ontwikkelden. Het biogrammatische belang van rolmodellen is dus erg verengd toen gezinnen de norm werden. Eén man, de vader, werd buiten alle proportie uitvergroot om het rolmodelpatroon op te vullen.

Michael Jackson wil er alles aan doen om zijn kinderen gelukkig te zien. Als rolmodel zal hij erg waardevol kunnen zijn voor kinderen die popster of artistieke beroemdheid willen worden. Maar veel minder geschikt om voor, bijvoorbeeld, toekomstige bedrijfsleiders. Het hangt dus erg van de individuele talenten en motivaties van de kinderen af in hoeverre Michaels rolmodel positief kan werken.

Logischerwijs wil Michael zijn kinderen beschermen tegen de publieke herkenbaarheid die hun leven vroegtijdig zou kunnen vergallen, zeker als ze helmaal niet uit zijn op het spotlicht. Zijn kinderen sluieren lijkt verregaand, maar het bespaart hen op een gegeven moment misschien wel een paar 24-uurs lijfwachten.

Voor de Jackson juniors bestaat er geen gezinsstructuur. Vader is tweemaal gescheiden en bijgevolg op grote afstand van de moeder. Daardoor hebben zijn kinderen, meer nog dan andere, nood aan een stamverband om hun rolmodellen in evenwicht te kunnen opbouwen.

Zowel jongens als meisjes hebben meerdere vrouwelijke en mannelijke rolmodellen nodig. De vaderrol betekent iets heel anders voor dochters dan voor zonen. Voor de dochter is vader de beschermer en steunpilaar waartegen ze kan aanleunen. Voor de zonen is hij een voorbeeld waarop ze hun eigen toekomstig gedrag gaan enten, net zoals moeder dat is voor de dochter. Een meisje is uiteindelijk waarschijnlijk het best gebaat met overwegend moederlijke zorg in haar groter sociaal stamverband. Voor de jongentjes daarentegen creëert Michael best zelf een veelzijdig mannelijk rolmodel‘systeem’. De rugby-club, de jeugdvereniging, goede privéschool… alles wat maar de mannelijke groepsactiviteit kan aanwakkeren. Zo kan voor Prince Michael het vaderlijke rolmodel aangevuld worden met de noodzakelijke invloeden van andere mannen.

Beide kinderen moeten ook goed leren omgaan met grote geldbedragen en de media. En daarin moet Michael zelf nu toch veel meer ervaring kunnen doorgeven dan hij ooit meegekregen heeft van zijn eigen vader-arbeider.(Jeff Hoeyberghs)

 

 

 









© Vivat.be 2020