Een woordje uitleg bij verbranding of crematie
Men spreekt zowel van verbranding als van crematie. Het komt ook meer en meer voor want heel wat mensen kiezen voor deze vorm van begrafenis om uiteenlopende redenen, die zowel van levensbeschouwelijke, ecologische als financiële aard kunnen zijn. Of omdat men niet wil dat een grafzerk de familie last zal opleveren (financieel, onderhoud).
De aanvraag tot crematie kan ingediend worden :
- vóór het overlijden door de afgestorvene of per testament;
- door de persoon die gemachtigd is de begrafenis te overzien. Deze persoon moet een attest bekomen waarin de behandelende arts of de arts die het overlijden heeft vastgesteld bevestigt dat er geen tekenen van een gewelddadig of verdacht overlijden waren en het dus om een natuurlijke dood ging. De overledene mag trouwens ook geen pacemaker (meer) hebben.
Het tarief voor crematies varieert naargelang het gaat om een volwassene, een kind of een "behoeftige" persoon, of zelfs naargelang de dag waarop de verbranding plaatsvindt.
De assen kunnen :
- verstrooid worden op de strooiweide van een crematorium of de gemeentelijke begraafplaats (kerkhof);
- bijgezet worden in een columbarium. Dit is een bovengronds monument, voorzien van aparte nissen die zowel gesloten als open kunnen zijn.
- begraven worden op een perceel dat voorzien werd voor de begraving van urnen, of in vergunde grond (een concessie) of een urnenkelder.
- verstrooid worden op zee (territoriale wateren).
Indien de overledene dit voor zijn overlijden schriftelijk gespecificeerd heeft of op vraag van de ouders indien het om een minderjarige gaat, kunnen de assen ook :
- verstrooid of begraven worden op een andere plaats dan het kerkhof. Het mag wel niet om een openbaar terrein gaan (behalve dan natuurlijk het kerkhof). Indien de verstrooiing moet gebeuren op een terrein dat niet eigendom is van de overledene of diens naaste familie, dan is de voorafgaande schriftelijke toestemming nodig van de eigenaar van het terrein.
- in een urne aan de familie meegegeven worden om op een andere plaats dan het kerkhof bewaard te worden.
De persoon die de assen in ontvangst heeft genomen kan natuurlijk steeds van mening veranderen en een tijd later niet meer wensen de assen bij zich te houden. In dit geval kan men de assen naar het kerkhof brengen opdat ze verstrooid, begraven of in een columbarium geplaatst worden of men kan voor een asverstrooiing op zee opteren. Elke verplaatsing van de urne naar een andere bewaarplaats moet wel gemeld worden aan de ambtenaar van de burgerlijke stand.
Een crematie kan steeds gepaard gaan met een religieuze of burgerlijke plechtigheid.