Seks is een secundaire behoefte

Seks is een secundaire behoefte. De primaire instincten zijn eten en bescherming. Je begint pas aan seks en relaties te denken als je geen honger en kou meer hebt. Om het extreem te stellen: als het er echt op aankomt, zullen we elkaar instinctief eerder opeten dan beminnen.

---

Het enige wat ons onderscheidt van de andere soorten is ons abstractievermogen. Een dier leeft in het hier en nu. Daar zijn ook al onze instincten op afgestemd, op een leven in het hier en nu. Zo leefden ook wij, de mensen, in onze dierlijke fase. Het abstractievermogen heeft zich ontwikkeld omdat de mens moest overleven in moeilijke omstandigheden. We moesten creatief zijn. Logisch dat onze hersenen in die periode ook exponentieel groeiden. In relatief korte tijd zijn ze vijf keer zo groot geworden als die van de apen.

Dankzij het abstractievermogen is de menselijke soort kunnen evolueren tot wat ze vandaag is. Hoewel het nu ook de hele planeet in gevaar brengt. Het abstractievermogen blijkt een tweesnijdend zwaard: je kan er de natuur mee beheersen maar je kan jezelf er ook lelijk mee verwonden. Puur biologisch is het abstractievermogen een anomalie, een afwijking, volgens sommigen zelfs een scheppingsfout. Dieren kennen geen oorlogen want die bestaan enkel bij gratie van het abstractievermogen, als ‘misverstand’. Oorlogen zijn niet meer dan uit de hand gelopen misverstanden, niet van mensen die leven in het hier en nu maar in hun fantasie. Een fantasie die hun instincten op een zelfdestructief dwaalspoor bracht.

De voortdurende clash tussen het abstractievermogen en de instincten van de mens veroorzaakt veel lijden, niet in het minst op relationeel gebied. Terwijl onze instincten reageren op het hier en nu, dwaalt de geest af naar gisteren of morgen, of naar de Côte d’Azur, of naar het poolijs. Het abstractievermogen heeft ons als het ware gedereguleerd, weggerukt uit het hier en nu. Het is geen toeval dat de oudste godsdiensten, de oosterse godsdiensten, zoveel nadruk leggen op het hier en nu. Dat is hun manier om te zeggen dat onze instincten gemaakt zijn voor het hier en nu, en dat leven in het hier en nu het best leefbaar is. Als je je instincten gaat gebruiken in je abstracte fantasiewereld is the sky the limit. Dan maak je jezelf eender wat wijs. We hoéven onze instincten niet te rationaliseren of te sublimeren om ze te verantwoorden, het heeft zelfs geen enkele zin. Ze zijn er en we moeten ermee leven.

De oerinstincten

Maar over welke oerinstincten hebben we het dan eigenlijk? Zet een groep mensen bij elkaar in een onherbergzame streek en kijk wie beschikt over de beste overlevingstechnieken. Aan seks wordt geen moment gedacht. Gewoon dicht tegen elkaar liggen omdat het zo koud is. Erecties? Geen last van. Als je honger hebt, en kou, denk je niet aan seks. 
Zoeken naar voedsel, schuilen voor de regen, onrust bij onweer: het is puur instinctief gedrag. En instincten kun je niet wegnemen. Het is onmogelijk om kou of honger te ontkennen en gewoon verder te leven.

De Instinct Top 10 (in willekeurige volgorde):

1. Territoriuminstinct
2. Voeding (honger, dorst)
3. Bescherming (partner, stamverband, kledij, onderdak…)
4. Voortplanting (seks en paarvorming)
5. Seks als sociaal bindmiddel
6. Verliefdheid
7. Zorginstinct (voor kinderen, stamgenoten)
8. Samenhorigheidsinstinct (sociaal instinct, altruïsme)
9. Bezitsdrang (egoïsme)
10. Jaloezie

(Jeff Hoeyberghs in De Parendans)