Is mijn vrouw frigide?

Medisch is frigiditeit het onvermogen van een vrouw om tot een orgasme te komen. Maar de term wordt vaak opengetrokken tot het bredere 'onvermogen om seksuele opwinding te voelen'. Soms wortelt frigiditeit in de kinderjaren, maar het kan ook zijn dat ze op latere leeftijd, door omstandigheden, verworven is.


Verouderde term

Als een vrouw slechts weinig of helemaal geen erotische prikkelbaarheid vertoont, lijdt aan ‘geslachtelijke koelheid’ of een tekort aan libido heeft, spreekt men van frigiditeit. Tegenwoordig wordt de term niet zo vaak meer gebruikt omdat hij vaak een negatieve bijklank heeft. Men gaat nu eerder de oorzaak benoemen, zoals “vaginisme”, of een specifiekere benaming zoeken als “anorgasmie”.

Permanente frigiditeit of semi-frigiditeit

Een totale en permanente frigiditeit is vaak het gevolg van een vergeten (negatieve) seksuele ervaring uit de kindertijd. De ervaring wordt verdrongen naar het onderbewustzijn, maar heeft nog invloed op het seksleven.

Soms treedt frigiditeit pas later in het leven van een vrouw op. Dit is dan meestal te wijten aan omstandigheden die gerelateerd zijn aan een gebeurtenis (zoals een verkrachting) of aan de partner: hij heeft iemand anders, er is sprake van partnergeweld...

Een lichtere vorm van frigiditeit bestaat erin dat een vrouw moeilijker tot seksuele opwinding komt, maar uiteindelijk wel in staat is om in sommige gevallen tot een orgasme te komen. Andere vrouwen worden dan weer gewoon opgewonden, maar hebben nog nooit een orgasme gehad. Er zijn veel sociaal-cultureel bepaalde oorzaken voor de seksuele afwijkingen, die vallen onder de noemer 'frigiditeit'.

Fysieke oorzaken

- Het socio-culturele verschil tussen man en vrouw is groter dan je op het eerste gezicht zou denken. In onze cultuur hebben vrouwen bijvoorbeeld niet de gewoonte om gedurende hun jeugd evenveel te masturberen als mannen. Maar orgasmes worden juist makkelijker bereikt  wanneer een vrouw een zekere hoeveelheid ervaring heeft opgebouwd op seksueel vlak en naarmate de vrouw haar eigen lichaam beter kent.

- Ook de fysiologische bevredigingstermijn is een reële bedreiging voor het vrouwelijke orgasme: de man komt nu eenmaal vlugger klaar dan de vrouw. Wanneer de man geen aandacht besteedt aan dit verschil, zal de vrouw tijdens de coïtus niet klaarkomen. Een vrouw die na de coïtus zelf voor haar orgasme zorgt, wordt nog niet overal aanvaard! 
- De G-spot, een plek net boven de urethra die bij stimulatie voor een instant orgasme zorgt, is bovendien voor de vrouw zelf moeilijk te bereiken: een fysieke beperking die ervoor zorgt dat ook masturbatie bij de vrouw geen garantie geeft op een weldoend orgasme.
- Een vrouw kan ook te veel pijn hebben om te kunnen genieten van seks, wanneer ze bijvoorbeeld lijdt aan vaginisme. (Maar de oorzaken hiervoor zijn dan weer psychisch.)

Psychische oorzaken

- Het hebben van seksuele fantasieën wordt bij vrouwen vaak verhinderd door de eigen remmingen. Schuldgevoelens spelen hier een grote rol, ingegeven door de opvoeding. De man heeft de hele dag door fantasieën en geeft hieraan gevolg op het moment dat hij het initiatief neemt voor seks. De vrouw wordt hier onvoorbereid door overvallen, en zal dus meer tijd nodig hebben om opgewonden te raken en tot een orgasme te komen. De vraag is hier opnieuw of de man haar die tijd geeft.
- Tederheid jegens de vrouw wordt in onze cultuur aan jongens niet met de paplepel ingegeven, wel integendeel. ‘Een man moet hard zijn’. Dit gebrek aan zachtheid kan de vrouw ook afremmen tijdens het vrijen.
- Tenslotte hebben vrouwen ook vaak schuldgevoelens over het tijdverlies dat seks met zich meebrengt, en gaan ze zich focussen op het moment dat ze verder kunnen gaan met hun dagelijkse bezigheden, in plaats van te genieten. 

Niet gewoonweg frigide dus!

Eeuwenlang werd het vrouwelijk orgasme afgedaan als onbestaande. Maar in tegenstelling tot wat toen beweerd werd, heeft de vrouw evenveel nood aan seksuele bevrediging in de relatie als de man. Aangezien de diagnose ‘simpelweg frigide’ tekortschiet, moet men trachten te achterhalen wat de achterliggende relationele, psychologische of fysiologische problemen zijn.
 









© Vivat.be 2020