Op zoek naar Brüsel 2
Het labyrint in het Justitiepaleis is maar één van de vele aanwijzingen die Mulder net niet getoond heeft. Onze zoektocht begon onder het koningsplein, in hartje Brussel. Sinds enkele jaren kan je daar de opgravingen bezoeken van het Paleis op de Coudenberg, een middeleeuws kasteel, later vergroot en verfraaid, waar eeuwenlang de Bourgondische vorsten gehuisvest waren.
In 1731 werd het paleis op de Coudenberg verwoest door een brand, enkel een deel van de kelders bleef in gebruik. Het zijn die kelders die Mulder interesseren. Terwijl alle andere bezoekers van het Belle-Vue museeum (naast het Koninklijk paleis) zich vergapen aan de parafernalia van de dynastie, lopen wij door de ondergrondse gangen, met name de kelders van de voormalige Hofkapel op de Coudenberg, van de Magna Aula (de ceremoniezaal van Filips de Goede), en door de belendende (nu niet meer bestaande) Isabellastraat. "Hier moet het allemaal begonnen zijn", fluistert Mulder met ontzag. "Al die gangen zijn amper drie jaar geleden ontdekt, tijdens wegenwerken, net als de site aan de beurs die nu is opengesteld voor het publiek. Tenminste een heel klein deel daarvan, want zowel hier als ginder hebben ze een heleboel gangen en ruimtes meteen weer afgesloten. Waarom? Voor eigen gebruik natuurlijk! Die gangen worden gebruikt voor zaken die wij niet mogen weten."
"Ken je dat stripverhaal van François Schuitten, over Brüsel, de duistere stad ? Dan weet je ook dat er in het centrum een veertigtal toegangswegen zijn naar die ongure stad. Al die poorten zijn afgesloten, behalve één, in het Justitiepaleis."
Maar dan hebben we het dus wel over een stripverhaal, niet bepaald de meest betrouwbare informatiebron. Hoewel het boek uitpuilt van expliciete verwijzingen naar het echte Brussel. Joseph Poelaert (de stadsarchitect bij uitstek, de man die Brussel in de 19de eeuw een heel nieuw gezicht gaf) wordt zelfs bij naam genoemd, terwijl de toenmalige burgemeester Jules Anspach in Brüsel Auguste Spanach heet.
"Schuiten is zelf een architect" weet Mulder, "die volgens mij op bepaalde plannen of documenten is gestoten die het bestaan van Brüsel bevestigen. Zo boven, zo beneden. Door de jaren heen is de mythe van Brüsel ontstaan, als ondergrondse weerspiegeling van de bovengrondse stad, het symbool van de megalomane wensdromen zoals die doorbepaalde machtige loges in dit land sinds jaar en dag gekoesterd worden. Schuiten heeft die projecten gewoon uitgetekend. De nieuwe Albert II-laan aan het Brusselse Noordstation is trouwens een nieuwe, eigentijdse versie van de plannen en constructies die al meer dan honderd jaar zouden circuleren in kringen van politici, aannemers en architecten. "Manhattan aan de Zenne" : dat was de grote droom van Van Den Boeynants en Charlie De Pauw (aannemer van beroep) en anderen. In feite is Brüsel het ondergrondse project van het bovengrondse establishment, maar volgens mij zijn ze ook in letterlijke zin actief onder de grond."
Aflevering 1