Het lelijk paard van Troje
Waar is Troje? Waarschijnlijk niet waar het paard staat dat werd opgetrokken ten behoeve van de toenemende stroom toeristen.
De Turkse regering heeft de restanten van de antieke Griekse beschaving in Klein-Azië (zoals het gebied aan de oostelijke Egeïsche kusten genoemd wordt) jarenlang verwaarloosd en genegeerd. Tot bleek dat cultuurtoerisme wel eens een heel belangrijke bron van inkomsten zou kunnen worden. De zonnekloppers die Turkije in de jaren ’80 en ’90 ontdekt hebben, willen af en toe ook wel eens wat oude stenen zien – kwestie van de vakantie niet helemaal in ledigheid door te brengen. Maar het was pas toen in 2003 in de bioscopen de kaskraker Troy vertoond werd, dat ook in Hissarlik de lira’s (een paar miljoen) zijn gevallen.
Hissarlik ligt op de plek waar vroeger Troje zou geweest zijn. Er is in de omgeving nooit een inscriptie gevonden met die naam en uit opgravingen blijkt dat er sinds het bronzen tijdperk (3000 voor Christus) minstens negen woonlagen moeten geweest zijn, maar iedereen identificeert de plaats met de homerische stad uit de twaalfde eeuw voor Christus. Het is de Duitse archeoloog Heinrich Schliemann die ons in de late jaren 1800 op dat spoor gezet heeft maar echte bewijzen zijn er nooit gevonden.
De stad die hij heeft opgegraven, is ook belachelijk klein in vergelijking met de overweldigende beschrijvingen van Homeros, en veel beenderen zaten er niet in de grond, toch niet genoeg om van een grote veldslag te kunnen gewagen die heel Griekenland zou beroerd hebben. Vandaag rest van het oude Troje alleen nog maar een ruïne van een ruïne, weliswaar opgesmukt met een immens houten paard, maar dat ziet er zo lelijk en modern uit dat het de algehele zieligheid en nietigheid van deze plaats alleen maar in de verf zet.
Sinds Troy, de film, getroosten de plaatselijke autoriteiten zich de nodige moeite om de toeristen wat beter te ontvangen. Nog een souvenirshop, een extra restaurantje, de verfraaiing van het museum. Maar dat lelijke paard staat er nog altijd en voor de rest is in Hissarlik en omgeving iedere zandkorrel intussen tienmaal omgedraaid zonder dat de site er ook maar een beetje mooier of interessanter door geworden is. Bespaar u de dagtrip als u volgende keer weer eens in Istanboel of Kusadasi bent.