Vergeet de voedingspiramide

Borstvoeding is het fundament van lichamelijke wellness maar gezond eten moet je een leven lang blijven doen. Maar wat is dat dan, gezonde voeding? Jammer genoeg bestaan daar in onze moderne tijd heel wat misverstanden over.

 


 


We zijn in onze voedingsadviezen gefixeerd op twee modellen: de calorieëntabel en de voedingspiramide, tegenwoordig ook wel ‘de actieve voedingsdriehoek’ genoemd.

Biogrammatisch
worden die modellen in het geheel niet ondersteund. Er bestaat geen ideaal recept voor een gezonde voeding omdat iedereen verschillende behoeftes en gewoontes heeft.
De calorieëntabel (en op basis daarvan de voedselpiramide) is er gekomen nadat men in de 19de eeuw een methode had gevonden om warmte te meten. Eerst ging het om de warmte die materiële zaken afgaven bij verbranding. Steenkool, hout, gas. Later kwam iemand op het idee om het ook te proberen met voedingswaren. Je steekt een stuk voeding in brand, laat het helemaal verkolen, en dan weet je hoeveel warmte er vrijkomt, in calorieën.
De calorieëntabel is een van de
vele mythes in de geneeskunde
, een dogma ontwikkeld door mensen die niet wetenschappelijk denken. De theorie slaat nergens op. Ieder lichaam heeft zijn eigen thermostaat en bepaalt zelf wanneer het calorieën verbrandt of nodig heeft. Het probleem is dat de darmen van veel mensen ontregeld zijn, waardoor het hele spijsverteringssysteem uit balans geraakt, en ook de hormoonspiegel. Dat uit zich dan weer in overgewicht, of aderverkalking, of suikerziekte, of geheugenverlies, of een chronisch-neurotische aandoening. Dus als de darmen het goed doen, als je daar het goede voedsel in steekt, blijft het hele systeem in evenwicht. Als je er gifstoffen insteekt, gaan die rechtstreeks in het bloed.

Voedselpiramide? Vergeten. Dagelijks Aanbevolen Hoeveelheid (DAH)? Geen rekening mee houden. Er bestaan geen algemene voedingsrichtlijnen. En dan hebben we het niet alleen over soorten en hoeveelheden voeding. Minstens even belangrijk is de voedingswaarde van wat we eten. Een appel die je van een ‘natuurlijke’ boom plukt, bevat een bepaalde hoeveelheid suiker maar omdat hij niet overproduceert en in volle grond staat, zit er ook een grote hoeveelheid mineralen in, en die heb je in principe nodig om de voedingsstoffen in die appel te kunnen verteren.

Gezond of niet?

Het probleem is dat we tegenwoordig hoofdzakelijk groenten en fruit kweken op hydrocultuur en dat we alleen de eigen mineralen van de gewassen tot ons nemen.
Eerste voorwaarde voor een gezonde voeding: fruit en groenten telen in volle grond. Tweede voorwaarde: geen overproductie door de toevoeging van stikstof, want dan worden alle stoffen verdund. Biologisch telen dus, zonder pesticiden uiteraard. Er moet ook een zo kort mogelijke tijd zitten tussen het plukken of het oogsten en het eten. Door het invriezen of rondrijden in een koelwagen ontstaat er onvermijdelijk oxidatie, en een degeneratie van de macro- en de micro-nutriënten. Twee sinaasappelen per dag volstaan voor de dagelijkse hoeveelheid vitamine C die we nodig hebben maar dan moeten ze wel direct van de boom komen. Sinaasappelen die niet goed gerijpt zijn of weken, soms maanden in een koelcel liggen, verliezen het grootste deel van hun vitamines.

In ons huidige voedingspatroon is het vrijwel onmogelijk om al die stoffen in voldoende hoeveelheden binnen te krijgen. Zelfs biologische voeding wordt soms bespoten en is niet altijd even vers. Biologische melk- en graanproducten zijn hoe dan ook zinloos, dus zelfs wie denkt gezond te eten, zit vaak op het verkeerde pad. Er is ook nog heel veel wat we niet weten over de werking van de voedingsstoffen. De verarming van onze voeding en de heersende verwarring over ‘gezonde voeding’ zetten ons ertoe aan om supplementen te slikken, en ons dieet zo ‘in evenwicht’ te brengen. Nuttig of nodig? Het gebruik van en de behoefte aan voedingssupplementen verschillen van persoon tot persoon omdat ook de voeding verschilt. En ‘vitamines’ is geen synoniem van ‘gezonde stoffen’. Er zijn vetoplosbare en wateroplosbare vitamines. De wateroplosbare kunnen geen kwaad want de overschotten worden vanzelf afgevoerd. Met de vetoplosbare vitamines, in het bijzonder vitamine A, in mindere mate ook vitamine D en E, moeten we voorzichtiger want die stapelen zich op in de lever en blijven daar tot drie maanden zitten. Daar kan je dus wel degelijk een overdosis van binnen krijgen. (Jeff Hoeyberghs)









© Vivat.be 2020