X-Files van de Geschiedenis 21: opschudding in Roswell

UFO: unidentified flying object of unbalanced fantasy obsession? Feit blijft dat er een enorme mediabranche teert op de al dan niet gegronde theorieën rond aliens, ontvoeringen en complotten allerhande. Sinds geheimzinnige crash in het Amerikaanse Roswell (’47) kan het leger geen testvlucht meer uitvoeren of er worden drie boeken over geschreven en dubbel zoveel tv-series op gebaseerd. 


Aflevering 20

In de zomer van 1947 stortte in Roswell, New Mexico (VS), een ruimtetuig neer. De lichamen en brokstukken werden door de 509th Bomb Group van de Amerikaanse luchtmacht naar een geheime basis in de buurt gebracht. Waar of niet waar? Het verhaal stond in elk geval in de krant van 8 juli, in de Roswell Daily meerbepaald. Majoor Jesse A. Marcel gewaagde in het stuk letterlijk van ‘een vliegende schotel’, de eerste keer in de geschiedenis dat het begrip op zuiver informatieve wijze gebruikt werd, terwijl twee andere getuigen beweerden dat ze vijf dagen eerder al een ‘groot, niet-geïdentificeerd voorwerp’ over Roswell hadden zien vliegen. Het artikel ligt aan de grondslag van alle UFO-waanzin die ons sindsdien overspoeld heeft.

Een dag later meldde de Roswell Daily dat de vliegende schotel eigenlijk een weerballon was (aldus een expert van de luchtmacht), maar de truth was al out there. De lichamen van de aliens zouden bewaard worden in Hangar 18, een mysterieuze bunker in Dayton, Ohio. Nadat ze hersteld waren, zouden onze buitenaardse vrienden uit dankbaarheid hun geavanceerde kennis ter beschikking gesteld hebben van de mensheid, of toch van een groepje uitverkoren militairen en wetenschappers, en samen zouden ze tot vandaag de wereld regeren. Om dat voor ons, arme stervelingen, te verhullen, zou sindsdien een gigantische cover-up aan de gang zijn, niet alleen van de talloze sightings (waarnemingen van UFO’s) en abductions (ontvoeringen), maar ook van ettelijke moorden, aanslagen en oorlogen.

De Zwarte Mannen

Tot 1980 was Roswell niet meer dan een voetnoot in de UFO-literatuur. In dat jaar vertelde ex-majoor Marcel zijn verhaal aan verschillende kranten en bladen. Hij bleef erbij dat het door ene Max Brazel gevonden materiaal alleen maar op een andere planeet kon vervaardigd zijn. Een paar uur na de vondst stelde meteoroloog Irving Newton op de luchtmachtbasis van Wright Field, Fort Worth, nochtans onomwonden vast dat de restanten afkomstig waren van een weerballen “en als het niet waar was, had ik ze persoonlijk opgegeten”, zo zei Newton. Ook in het beruchte Project Bluebook, de enige officiële Amerikaanse studie die ooit werd uitgevoerd naar het fenomeen van de UFO’s (tussen 1948 en 1969) wordt met geen woord over Roswell gerept. En in 1994 bevestigde de Amerikaanse luchtmacht dat de UFO wel degelijk een soort weerballon was, meerbepaald een tui dat deel uitmaakte van het top secret Project Mogul, bedoeld om uit te maken waar en wanneer de Sovjet-Unie atoomwapens zou gebruiken. In 1995 antwoordde de Government Accounting Office op een parlementaire vraag dat het geen enkel bewijs kon vinden van een eventuele UFO-crash, ook al werd daarbij vermeld dat de ‘uitgaande berichten’ van de luchtmacht in de periode ’46 tot ’49 verdwenen waren. Datzelfde jaar toonde een ophefmakende ‘documentaire’ beelden van de autopsie van een buitenaards wezen, een zogenaamde grey. Waar of niet waar?
En de Men in Black, bestaan die echt, of heten ze toch gewoon Will Smith en Tommy Lee Jones? Als we de believers mogen geloven, snoeren de MIB iedereen de mond die bewijzen vindt van het aards-buitenaardse complot, of zijn/haar duur gezworen eed breekt (want uiteraard moeten alle personen die bij de samenzwering betrokken zijn, beloven dat ze er nooit iets over zullen vertellen aan buitenstaanders). (Karel Michiels)


 









© Vivat.be 2020