Oud is in

Komt het nu door de crisis? Of is het een tegenbeweging tegen een te snel veranderende en alsmaar moderner wordende wereld...? Feit is dat retro hét woord van deze tijd is. Kringloopwinkels, vintage meubels, fiftiesmuziek... als het oud is, is het in!
 


Kringloopwinkels zien tegenwoordig hun cliënteel jaarlijks vermenigvuldigen, en de reactie is navenant: de winkels worden mooi ingericht, de prijzen stijgen en er wordt ingespeeld op trends met speciale fifties- sixties- en seventiesveilingen.

De tijd dat je in de kringloopwinkel een mooi Bochservies op de kop kon tikken voor tien à vijftien euro is voorgoed voorbij. Die serviesjes worden nu netjes opzij gehouden, daarvoor heeft de kringloopwinkel nu kenners in huis, en jaarlijks of halfjaarlijks wordt er een speciale veiling gehouden zodat een maximale opbrengst gegarandeerd is. Natuurlijk betaal je zelfs op zulke veilingen nog steeds minder dan bij de doorsnee antiquair. En als je tevreden bent met een ongemerkt seventies theepotje, dat evengoed charmant staat in een moderne keuken, vind je in de kringloopwinkel je gading nog voor een appel en een ei. 

De meer dan gewone aandacht die werd besteed aan het vijftigjarig bestaan van Expo ’58 vorig jaar was ook een voorbeeld van dat retro fenomeen. Kopjes en schotels uit 1958 werden opnieuw gemaakt naar het originele model en heruitgegeven. Overal ten lande werden tentoonstellingen gehouden met kleurige gebruiksvoorwerpen uit de frivole fifties, er werd zelfs een documentaire reeks aan gewijd.

In de wereld van de mode zien we een tweeledige terugkeer naar het verleden: enerzijds doen ontwerpers meer en meer een beroep op motieven, kleuren en patronen uit de jaren vijftig, zestig en zeventig. Anderzijds doen de vintage kledingzaken die overal als paddenstoelen uit de grond schieten gouden zaken. In de Antwerpse Nationalestraat of de Brusselse Dansaertstraat koop je tegenwoordig Chaneltassen uit 1965 of Yamamotojurken uit 1980. En niet voor een prikje! De verschuiving is ook te merken op ebay, voor kwaliteitsvintage moet je betalen. Maar net als bij de gebruiksvoorwerpen is er ook in kleding een markt van budgetvintage; goed zoeken en veel geduld helpen om gouden zaakjes te doen.

Tegelijkertijd met de sixtieshype is er vandaag minder interesse voor antiek, jugendstil, art-deco en andere klassiekere stijlen. Wie meubels uit die periode van de hand wil doen, maakt gegarandeerd verlies. Tiffanylampen en Louis XIV-tafels maakten plaats voor Eames-stoelen en Saarinnen-tafels. Zelfs gebruiksvoorwerpen zonder designerlabel doen het goed, denk maar aan de Tomado-rekjes en oude Tupperwarepotjes. Wie daar nu vanaf wil, vangt al een redelijk bedrag op voorwaarde dat je op de hoogte bent van hun cultstatus en de dingen niet gewoon naar de kringwinkel brengt.

Op culinair gebied is er een vergelijkbare trend, namelijk de  ‘slowfood’ rage, en ook het bewuster eten en natuurvoeding kun je ergens terugbrengen op een terugkeer naar onze roots, naar de tijd waarin voedsel minder bewerkt en simpeler bereid werd en er geen aura van gevaar rond de maaltijd hing. Soja was niet gemanipuleerd, aardappelen niet bespoten en vlees zat niet vol antibiotica. Of er werd niet over gerept, en dat is nu wel even anders. We hebben heimwee naar het ongecompliceerde, veilige gevoel dat voedsel ons vroeger gaf.

Sommigen achten onze steeds jachtigere maatschappij verantwoordelijk voor de retro hype. Mensen grijpen terug naar de stabiliteit en rust van hun jeugdjaren. Anderen wijzen naar de crisis als oorzaak: tweedehands is goedkoper, we letten allemaal op onze portemonnee.

Wie zich bewust is van de problemen op milieuvlak (vervuiling, uitputting van grondstoffen...) kan daarin ook voldoende reden vinden om te recycleren en dus oude dingen te gaan hergebruiken. En misschien wordt u gewoon vrolijk van al die kleurige motiefjes? Redenen te over om u snel naar de vintagewinkel te reppen.

Ellen Wielandt









© Vivat.be 2020