Rob De Nijs zingt Franse chansons in het Nederlands
Rob de Nijs is 65. Na 28 albums heeft hij nu Chansons uitgebracht. Op het album staan vertaalde chansons Miguel Fugain, Gerard Lenorman, George Moustaki, Michel Sardou, Jacques Brel en andere legendarische Franse zangers.
Rob De Nijs: "Ik ben opgegroeid met het Franse chanson. Op de plaat staat een cover van Les paumés du petit matin van Jacques Brel, vertaald als Nuttelozen van de nacht, een nummer dat ik al eerder had gedaan maar nooit met mijn eigen band. Jacques Brel heeft mij de liefde voor de muziek bijgebracht. Ik herinner me de allereerste 78-toerenplaat die ik van hem hoorde, Laat me nu toch niet alleen, de Ernst Van Altena-vertaling. (imiteert Frans accent) ‘Ik zal je voetstap zijn. Ik zal je adem zijn. Nee, ik ‘uil niet meer.’ Ik was een jaar of dertien en ik zat bij de kapper, ome Ko. Ik kreeg echt kippenvel. Man, dat nummer kwam zo hard bij mij naar binnen! Jacques Brel is sindsdien altijd mijn grote… voorbeeld kan ik niet zeggen…mijn grote idool geweest. Meer dan Presley, Sinatra of welke grote zanger dan ook. Die man was ook een performer pur sang. Hij gaf zich volledig.’
‘Taalreünie Koot en Bie spiegelt Bécaud’ zingt Rob De Nijs op de nieuwe plaat in Eén melodie, een duet met Julien Clerc. Wat betekent die zin precies?
"Een typische Jan Rot-zin. Hij heeft zowat de helft van de teksten geschreven. Koot en Bie, KB, spiegelbeeld, BK, Bécaud. Ik begreep hem eerst ook niet."
In De zee (La mer, bekend van Charles Trenet) en Vogelniveau komt Rob De Nijs verrassend jazzy uit de hoek. In dat laatste nummer horen we hem zelfs voorzichtig scatten.
"Dat is spontaan tot stand gekomen in de studio maar ik heb mijn eerste scats al opgenomen in 1964, voor het album Dit is Rob De Nijs. Daar stonden trouwens ook twee big band composities op. Allemaal in het Nederlands maar ik kreeg wel een eervolle vermelding in een jazztijdschrift. Had ik toen gekozen om in die richting verder te gaan, zou mijn carrière er heel anders hebben uitgezien." (Karel Michiels)