Mieke zingt nog altijd (en ze geeft ook interviews)
Een kind zonder moeder: iedere 40-plusser die de woorden ergens leest of hoort, denkt automatisch is als een vaas zonder bloemen/t is eenzaam, stil en alleen. Dat hebben we dus te danken aan Mieke, die in 1974 haar grootste hit scoorde met het nummer.
Ik weet dat schrijvers en filosofen veel diepzinniger dingen hebben gezegd over de relatie tussen moeder en kind maar hebben zij het ooit kernachtiger uitgedrukt dan Mieke? Of liever: dan Pierre Kartner, aka Vader Abraham, de man die Mieke (Gijs) 32 jaar geleden ontdekte en naar de top bracht. Eerst in Nederland, maar via de toen nog druk bekeken Nederlandse televisie algauw ook in Vlaanderen. Lang voor Tien om te zien had de TROS al Op Losse Groeven, gepresenteerd door de rijkelijk besnorde Chiel Montagne, en wie daarin scoorde, dook even later gegarandeerd op in de BRT Top 30, toen nog de enige hitlijst van het land. Zo kwam ook Mieke tot ons, een bloem van een meisje, onbezorgd Vlaams en vrolijk, met een immer stralende lach op het gezicht.
Het was Pierre Kartner die mij het duwtje in de rug heeft gegeven waar elke beginnende artiest van droomt. Hij liet me eerst mijn uitspraak bijschaven want die kon voor de Nederlandse markt echt niet door de beugel, toen hebben we een duetje uitgebracht, Wat een prachtige dag, een cover van Louis Armstrong, en daarna Een kind zonder moeder.
Hoeveel exemplaren zijn er daarvan verkocht?
Mieke: Rond de 300.000. Van iedere single die wij toen uitbrachten, moesten er minstens 100.000 verkocht worden, anders was het niet goed. Een LP moest minstens 50.000 exemplaren halen.
Je bent sindsdien altijd blijven optreden in Vlaanderen en Nederland. Hoe zou je het circuit omschrijven waarin jij actief bent?
Mieke: Ik treed niet op voor de jeugd. De gemiddelde leeftijd van mijn publiek ligt boven de vijftig. Ik schaam me daar niet voor. Die mensen genieten van mijn liedjes, ook van de nieuwe nummers die ik door de jaren heen gemaakt heb.
Waar kan ik die muziek nog horen als ik geen vaste bezoeker ben van De Leeuw van Vlaanderen of andere soortgelijke afspanningen en parochiezalen?
Mieke: Mijn muziek komt nog altijd via Nederland naar hier. Daar is het net zo goed ons Mieke als in Vlaanderen en daar ben ik ook nog regelmatig op televisie te zien, ook nu weer in TROS Muziekfeest. Als ik een nieuwe plaat uitbreng, krijg ik in Holland ook altijd veel aandacht in de media. In december is de verzamelbox 30 jaar Mieke (de allerlaatste release op het Dureco-label, red.) verschenen en ik heb daarvoor achttien televisies gedaan. Plus alle kranten en bladen.
Zijn het allemaal Vlaamse schlagers die op de dubbel-cd staan?
Mieke: Wat is een Vlaamse schlager? Ik hoor in elk geval geen schlagers op de radio, ook al worden ze zo genoemd. Een schlager is iets wat ik voel. Du van Peter Maffay is een schlager. Zaterdagavond van Dennie Christian en mij is ook een schlager.
De schlager is van oorsprong Duits. Heb jij het daar ooit geprobeerd?
Mieke: De aanbiedingen zijn er geweest, heel vaak zelfs, maar ik heb voor het gezinsleven gekozen. Ik wilde er zijn voor mijn zoon Bart.
En je manager heeft je nooit kunnen overtuigen?
Mieke: Mijn manager is sinds een paar jaar ook mijn man, en hij hoort dat woord niet graag.
Bekommert hij zich alleen om jouw zaken?
Mieke: Hij doet nog een paar zangers, ondermeer Gunther Neefs en Garry Hagger.
Merkt hij dat het Vlaamse populaire lied een revival beleeft, zoals het succes van Laura Lynn nu suggereert?
Mieke: Laura Lynn heeft in elk geval een prima promotiemachine ingeschakeld maar het zijn voorlopig eerder bepaalde verwachtingen die gekoesterd worden, een beetje wishful thinking zeg maar.
Zou jij als veterane nu niet een stapje hoger moeten zetten en gaan optreden in theaterzalen en culturele centra?
Mieke: De komende maanden doe ik een paar optredens in culturele centra, met enkele muzikanten erbij. Maar voor mij maakt dat niet zon groot verschil. Ik zing daar uiteindelijk dezelfde liedjes, dat is wat de mensen van mij verwachten. Ik sta met hetzelfde gevoel op het podium en voor mij zitten daar ook dezelfde mensen. Ik denk niet zo in hokjes. Dat heb ik geleerd in Nederland, waar veel minder onderscheid gemaakt wordt tussen het zogenaamd betere lied en de schlager Ik ben onlangs zelf gaan kijken naar Stef Bos, en ook naar Jan Leyers. Twee prachtige voorstellingen. Zou dat publiek erg verschillen van mijn publiek in die zalen? Ik weet dat niet. Ik ben blij met wat ik doe en mijn agenda staat vol. Ik voel de behoefte niet om met iets anders uit te pakken en de mensen zullen toch altijd het liefst mijn hits horen. Binnenkort komt er een nieuwe single uit, later op het jaar een nieuw album met dvd. Ik heb mijn handen vol.
Zijn er nog zangeressen van jouw generatie actief in het circuit?
Mieke: Ik kom Corry Konings (Laura Lynns Ik heb je duizendmaal belogen is een doorslagje van Konings Een heel apart gevoel van binnen, red.) nog wel eens tegen, en Liliane St.Pierre. Maar dan hebben we het wel zon beetje gehad.
Zou jij kunnen stoppen met werken?
Mieke: Nog niet. Hopelijk wel binnen een jaar of tien, maar ik doe het ook nog graag. Ik doe nu gemiddeld vijftien, twintig optredens per maand, en dat tempo kan ik aan. Het geeft mij genoeg ruimte om nog te leven.
Site van Mieke