Leatherface is terug van weggeweest
Toen de film "The Texas Chainsaw Massacre" in 1974 uitgebracht werd, zorgde deze voor heel wat ophef omwille van het expliciete en impliciete geweld. Een nieuw filmgenre was geboren : de "slasher movie". De vele B-films die in de volgende decennia op de succestrein wilden springen, konden nooit aan het origineel tippen. Nu werd er evenwel een remake van deze horrorklassieker uitgebracht, die meer dan het bekijken waard is. Niet voor gevoelige zielen!
Tot het begin van de jaren zeventig bestond het horrorgenre, op de echte klassiekers als "Nosferatu" en de films met de legendarische Boris Karloff en Bela Lugosi na, uit een allegaartje van slecht gemaakte B-films. In 1973 zorgde "The Exorcist" voor een eerste heropleving van het genre. Deze geweldige, angstaanjagende thriller werd een jaar later gevolgd door de inmiddels tot een cultfenomeen uitgegroeide "The Texas Chainsaw Massacre". Deze met weinig middelen (ca. 150.000 dollar) en in een rudimentaire documentairestijl gedraaide horrorfilm bracht inmiddels meer dan 100 miljoen dollar op en hoort daarmee thuis in de galerij van de meest succesvolle films.
Toen de film in 1974 uitgebracht werd sloeg deze in als een bom. Dit was nooit eerder vertoond. "The Texas Chainsaw Massacre" was immers een film zonder echt, rechtlijnig verhaal en zonder uitgewerkte personages, die volledig dreef op de angst die hij opwekte bij het publiek. Het uitzitten van de voorstelling leek meer op een helse rit en menig bioscoopbezoeker rende voortijdig de zaal uit. De makers lapten ook alle conventies aan hun laars en wisselden de special effects in voor een ruwe documentairestijl met low-tech visuele effecten. In verschillende landen werd de film verboden. De BBC zou bijvoorbeeld pas zeer recent de ban op de film hebben opgeheven, maar de zender heeft "The Texas Chainsaw Massacre" wel nog altijd niet geprogrammeerd.
Deze horrorfilm wordt door de meeste filmliefhebbers aanzien als de meest angstaanjagende film die ooit gemaakt werd. Het was een instant-klassieker, die aan de wieg stond van een nieuw filmgenre : de "slasher movie". In dit genre werden nadien talloze B-films gemaakt, waarbij de makers mikten op het doelpubliek van horrorliefhebbers. Kwaliteit bleek vaak het minste van hun zorgen. Er moest vooral veel bloed vloeien. De overgrote meerderheid van deze films waren dan ook het bekijken niet waard en werkten eerder op de lachspieren. Toch werden ook een aantal kwaliteitsproducten in het genre afgeleverd. Een aantal kreeg na verloop van tijd zelfs een zekere cultstatus, wat dan weer resulteerde in een resem minderwaardige sequels. Voorbeelden genoeg : Nightmare On Elmstreet, Friday the 13th, Halloween,...
In ieder geval is "The Texas Chainsaw Massacre" geen spek voor ieders bek. Mensen met een zwakke maag, gelieve zich te onthouden. Waar gaat de film dan over? Het verhaal steekt eigenlijk vrij simpel in elkaar. Vijf studenten trekken op reis en stranden in een landelijk Texaans stadje. Ze stoten op een hysterische liftster die zich een kogel door het hoofd jaagt. Voor ze het zelf beseffen moeten ze vechten voor hun eigen leven. In het stadje huist immers een eigenaardige psychopathische familie, waaronder de mysterieuze Leatherface, die hen met een kettingzaag naar het leven staat. De naam Leatherface duidt op het masker dat deze onbekende figuur draagt en dat eigenlijk niet van leder maar van menselijke huid is gemaakt. Deze figuur Leatherface is trouwens los gebaseerd op Eddie Gein, een bestaande Amerikaanse moordenaar, die in de jaren vijftig onnoemelijke gruweldaden beging. Eddie Gein werd wel slechts voor twee moorden veroordeeld tot levenslange opsluiting in een psychiatrische instelling, maar wat de politie in 1957 in zijn woning aantrof, tartte elke verbeelding en maakte van hem één van de griezeligste figuren uit de geschiedenis. In zijn woning trof men namelijk talloze voorwerpen aan die vervaardigd waren uit menselijke organen, huid en beenderen (o.m. een volledig kledingsstuk, lampkappen, een zetel en andere gebruiksvoorwerpen uit menselijke huid). Dit morbide heerschap bleek het lokale kerkhof tijdens nachtelijke bezoeken leeg te roven om daarna de lichamen te verwerken tot gebruiksvoorwerpen. Uiteindelijk zou hij ook twee vrouwen vermoorden. Ook de figuur van Norman Bates in Psycho en Buffalo Bill in Silence of the Lambs werden gebaseerd op Eddie Gein.
De remake van "The Texas Chainsaw Massacre"
Sinds 21 januari 2004 loopt ook in onze zalen de remake van deze horrorklassieker. Schrijver dezes repte zich dan ook zonder dralen naar de bioscoop, hoewel het horrorgenre hem niet meteen aanspreekt. De film kreeg in de VS evenwel vrij positieve kritieken en daarom kon ik niet aan de verleiding weerstaan. En inderdaad, de remake mag er wezen. Het is een stevige, angstaanjagende horrorfilm geworden, die zonder franjes de kijker naar de keel grijpt. Men heeft niet aan het verhaal gesleuteld. Het blijft een simpel verhaal over vijf tieners die op een liftster stoten en voor ze het weten in een Texaans stadje proberen te ontsnappen aan een psychotische familie en een gek die te pas en te onpas met een kettingzaag staat te zwaaien.
Het feit dat men trouw is gebleven aan de "drive" van de oorspronkelijke film, zal ook te maken hebben met het feit dat de toenmalige filmmakers ook voor de remake instonden. De meeste remakes ontgoochelen, maar deze mag er dus zeker wezen. Het resultaat is een film die als een sneltrein voortraast, maar die tegelijk in essentie trouw blijft aan het origineel. De rudimentaire documentairestijl van het origineel werd wel ingewisseld voor een modernere look en stijl, maar het geheel werkt. Niet alle fans zullen hier dezelfde mening op na houden, maar men moet beide films niet per se tegen mekaar beginnen afwegen.
Paul Willems